Podcast Pozytywny Networking Online z Szymonem Pirko: Umiejętność Słuchania i Skromność

Umiejętność słuchania jako wyraz skromności

Cześć, witam was bardzo serdecznie w kolejnym odcinku podcastu z serii Pozytywny Networking Online

 

Czy możliwe jest nawiązywanie kontaktu z innymi ludźmi bez słuchania?

Czy zdarzyło Ci się przy rozmowie, że poczułeś emocjonalną więź z drugą osobą, ponieważ ta dobrze Cię wysłuchała?

Ktoś uważnie słuchający, a tylko słyszący to dwie różne kwestie.

Przed nami leży temat, który w dzisiejszych czasach może wydawać się dosyć nie na czasie. Żyjemy w epoce, gdzie każda myśl, każde słowo i każda chwila są natychmiast udostępniane, oceniane i komentowane w nieskończonym cyfrowym świecie. W tym gąszczu informacji, gdzie każdy wydaje się konkurować o uwagę, gdzie każdy stara się być słyszany, gdzie indywidualne osiągnięcia są na piedestale, skromność jawi się jako cicha, prawie zapomniana cnota.

Ale co tak naprawdę oznacza bycie skromnym? Czy to po prostu unikanie chluby, czy też coś głębszego, coś, co definiuje naszą istotę jako ludzi? Czy skromność może być kluczem do lepszego rozumienia siebie i świata wokół nas? Te właśnie pytania stały się punktem wyjścia dla dzisiejszego odcinka.

Skromność często mylona jest z brakiem pewności siebie, z nieśmiałością czy rezygnacją z własnych przekonań. Ale czy tak jest w rzeczywistości? W naszym dzisiejszym społeczeństwie, gdzie głośno wyrażane opinie i dominująca obecność są uważane za oznaki siły, skromność może być postrzegana jako słabość. Chcę jednak zaproponować inną perspektywę. Skromność to nie rezygnacja z bycia słyszanym, ale umiejętność słuchania. To zdolność do przyznania, że nie zawsze mamy rację, że inni również mają coś wartościowego do powiedzenia. To świadomość, że nasze własne doświadczenia i przekonania są tylko częścią większego obrazu.

Słuchanie to coś więcej niż tylko proces przetwarzania słów. To aktywny, świadomy akt uczestnictwa w komunikacji, który wymaga empatii, cierpliwości i otwartości.

Ale skromność to nie tylko indywidualna cecha. To także coś, co kształtuje nasze społeczności i kultury. W różnych kulturach na całym świecie skromność jest postrzegana i ceniona na różne sposoby. Czy w społeczeństwach, gdzie indywidualizm jest mniej wyraźny, łatwiej jest być skromnym? Czy w kulturach, które promują wspólnotę i współpracę, skromność odgrywa inną rolę? W dzisiejszym odcinku spróbujemy znaleźć odpowiedzi na te pytania, porównując różne kulturowe podejścia do skromności i słuchania.

Będziemy także eksplorować, jak skromność wpływa na nasze osobiste i zawodowe życie. W jaki sposób bycie skromnym może wpłynąć na nasze relacje z rodziną, przyjaciółmi, a nawet w pracy? Jak możemy wykorzystać tę cechę do budowania zdrowszych, bardziej wspierających środowisk oraz relacji?

Niech ten podcast będzie dla Was nie tylko źródłem wiedzy, ale także przestrzenią do refleksji i osobistego rozwoju.

Zanim przejdziemy do głównego segmentu naszego odcinka, chciałbym podziękować wszystkim, którzy dołączyli do nas dzisiaj. Dziękuję za Waszą ciekawość, za chęć słuchania i za to, że jesteście częścią tej wspólnoty. Teraz, bez dalszego przedłużania, przejdźmy do świata skromności i sztuki słuchania.

Relacje w skromności

Bycie skromnym to postawa i cecha charakteru, która odnosi się do umiarkowania w ocenie własnych osiągnięć, zdolności czy wartości. Skromność nie jest tylko powściągliwością w wyrażaniu własnej wartości, ale również głębokim zrozumieniem swojego miejsca w szerszym kontekście świata i relacji z innymi. Oto kilka kluczowych aspektów skromności, które pomogą lepiej zrozumieć tę cenną cechę:

Pokora: Centralnym elementem skromności jest pokora. Pokora nie oznacza braku pewności siebie czy samooceny, ale raczej świadome unikanie zarozumiałości i arogancji. Pokorna osoba rozumie, że sukces często jest wynikiem współpracy wielu osób, a nie tylko indywidualnego wysiłku.

Świadomość własnych ograniczeń: Bycie skromnym wiąże się z realistycznym postrzeganiem własnych umiejętności i ograniczeń. Osoba skromna nie tylko przyznaje, że nie wie wszystkiego, ale też jest otwarta na naukę i rozwój.

Brak potrzeby bycia w centrum uwagi: Skromność to również umiejętność dzielenia się sukcesem i pozwolenia innym na błyszczenie. Skromna osoba nie szuka ciągłego uznania, lecz ceni dyskrecję i skupia się na meritum, a nie na autopromocji.

Cenienie innych: Skromność to także umiejętność uznawania wartości i osiągnięć innych ludzi. To świadomość, że każdy ma coś do zaoferowania, niezależnie od swojego statusu czy pozycji.

Szacunek i empatia: Skromne zachowanie często idzie w parze z głębokim szacunkiem dla innych. To zdolność do słuchania, zrozumienia i empatycznej reakcji na potrzeby i opinie innych ludzi.

Autentyczność: Bycie skromnym często wiąże się z autentycznością. Skromna osoba nie czuje potrzeby udawania lub przesadzania, lecz jest prawdziwa w swoich działaniach i wypowiedziach.

Zdolność do słuchania: Skromność to także umiejętność aktywnego słuchania. Oznacza to dawanie innym przestrzeni do wyrażania się bez próby narzucania własnych poglądów czy przerwania.

Umiarkowanie w zachowaniu: Skromność manifestuje się również poprzez umiarkowanie w osobistych zachowaniach, wyborach i stylu życia. To unikanie ekstrawagancji i nadmiernej ekspresji siebie na rzecz prostoty i skupienia na tym, co istotne.

Otwartość na uczenie się: Skromna osoba rozumie, że zawsze jest coś nowego do nauczenia się od innych, niezależnie od ich wieku, doświadczenia czy pochodzenia. To stałe dążenie do rozwoju i poszerzania horyzontów.

Brak potrzeby rywalizacji: Skromność oznacza także zdolność do współpracy i współdziałania zamiast nieustannej rywalizacji. Skromna osoba rozumie, że sukces można osiągnąć poprzez wspólne wysiłki, a nie tylko przez indywidualne dążenie do dominacji.

Podsumowując, skromność to złożona i wielowymiarowa cecha, która wykracza poza prostą pokorę czy skromne zachowanie. To podejście do życia, które obejmuje szacunek dla innych, samoświadomość, umiarkowanie i otwartość na ciągłą naukę i rozwój. W tym kontekście, skromność może być postrzegana nie tylko jako cnota, ale jako fundamentalny element zdrowych i produktywnych relacji międzyludzkich oraz osobistego rozwoju.

 

Skromność a słuchanie

Skromność ma znaczący wpływ na naszą zdolność do słuchania innych, wprowadzając do komunikacji międzyludzkiej elementy empatii, otwartości i szacunku. Oto kilka sposobów, w jaki skromność może poprawić nasze umiejętności słuchania:

Otwartość na Perspektywy Innych: Skromna osoba jest bardziej otwarta na słuchanie i akceptację różnych punktów widzenia. Ta otwartość jest kluczowa do zrozumienia, gdzie skromność pozwala uwzględniać opinie innych, nawet jeśli różnią się od własnych.

Zmniejszenie Przeszkód Egotycznych: Skromność pomaga zmniejszyć wpływ ego w komunikacji. Kiedy jesteśmy mniej skoncentrowani na utrzymywaniu własnego wizerunku i dominacji, jesteśmy bardziej skłonni słuchać tego, co inni mają do powiedzenia, bez natychmiastowego oceniania czy przerwania.

Budowanie Zaufania: Skromność sprzyja tworzeniu atmosfery zaufania i szacunku. Ludzie często czują się bardziej komfortowo dzieląc się swoimi myślami i uczuciami z kimś, kto wydaje się skromny i otwarty, co prowadzi do głębszej i bardziej szczerej wymiany.

Empatia i Zrozumienie: Skromność ułatwia empatyczne słuchanie, co oznacza aktywne i zaangażowane słuchanie z zamiarem zrozumienia doświadczeń i uczuć rozmówcy. Empatyczne słuchanie jest kluczowe w budowaniu silnych, empatycznych relacji.

Zdolność do Samorefleksji: Skromność sprzyja samorefleksji, co jest ważne w słuchaniu. Kiedy rozumiemy i akceptujemy nasze własne ograniczenia, jesteśmy bardziej otwarci na to, co inni mają do powiedzenia, i mniej skłonni do natychmiastowego odrzucania ich perspektyw.

Nieprzewodzenie Rozmowie: Skromni ludzie mają tendencję do nieprzewodzenia rozmowie i nieprzesłaniania innych. Pozwalają rozmówcom wyrazić swoje myśli bez przerywania, co jest istotne dla efektywnego słuchania.

Nauka przez Słuchanie: Skromność sprzyja podejściu, gdzie słuchanie jest traktowane jako okazja do nauki. Skromni ludzie często uważają, że mogą się czegoś nauczyć od każdego, niezależnie od statusu czy doświadczenia rozmówcy.

Minimalizowanie Przeszkód Komunikacyjnych: Skromność pomaga zmniejszać niepotrzebne konflikty i nieporozumienia w komunikacji. Kiedy skupiamy się na słuchaniu zamiast na narzucaniu swoich przekonań, jest mniejsza szansa na eskalację napięć.

Podsumowując, skromność jest cenną cechą, która przyczynia się do głębszego, bardziej efektywnego i empatycznego słuchania. Poprzez zmniejszenie roli ego, zwiększanie otwartości i empatii, skromność umożliwia bardziej autentyczną i znaczącą komunikację międzyludzką.

 

Skromność jako proces

Rozwijanie skromności to proces, który wymaga świadomej praktyki i refleksji nad własnym zachowaniem i postawami. Oto kilka sposobów na rozwijanie skromności:

Samorefleksja: Regularnie spędzaj czas na samorefleksji, zastanawiając się nad swoimi działaniami, motywacjami i postawami. Zadawaj sobie pytania, jakie są twoje prawdziwe intencje i czy twoje działania odzwierciedlają wartości, które uważasz za ważne.

Rozpoznawanie i docenianie wkładu innych: Uczyń sobie nawykiem dostrzeganie i wyrażanie wdzięczności za wkład innych w twoje życie i sukcesy. Uznawanie zasług innych pomaga zmniejszyć skupienie na sobie i wzmacnia pokorę.

Aktywne słuchanie: Ćwicz aktywne słuchanie w rozmowach, skupiając się na tym, co mówią inni, zamiast na planowaniu, co powiesz następnie. To pomaga lepiej zrozumieć perspektywy innych i uczy pokory.

Otwartość na naukę i krytykę: Bądź otwarty na naukę od innych, niezależnie od ich statusu czy pozycji. Akceptuj konstruktywną krytykę jako szansę na rozwój, a nie zagrożenie dla twojego ego.

Unikanie porównań: Staraj się unikać porównywania się z innymi. Porównania często prowadzą do zazdrości i próżności, które są przeciwieństwem skromności.

Działania charytatywne i wolontariat: Zaangażuj się w działania charytatywne lub wolontariat. Pomaganie innym i widzenie rzeczywistości poza własnymi doświadczeniami może zwiększyć empatię i pokorę.

Praktykowanie wdzięczności: Regularnie wyrażaj wdzięczność za to, co masz. Praktykowanie wdzięczności pomaga zrozumieć, że wiele osiągnięć i szczęścia w życiu wynika z okoliczności poza naszą kontrolą.

Minimalizowanie autopromocji: Pracuj nad tym, aby mówić o swoich osiągnięciach w sposób zrównoważony i umiarkowany. Unikaj przesadnej autopromocji i pochwał.

Utrzymywanie pokory w sukcesie: Gdy odniesiesz sukces, pamiętaj, aby pozostać pokorny. Rozważ, jak inni przyczynili się do twoich osiągnięć i bądź wdzięczny za każdą formę wsparcia, jaką otrzymałeś.

Nauka z historii i literatury: Czytaj biografie wybitnych osób, które były znane ze swojej skromności. Zrozumienie, jak inni radzili sobie z wyzwaniami i sukcesami, może być inspirujące i pouczające.

Pamiętaj, że rozwijanie skromności to ciągły proces, który wymaga czasu i cierpliwości. Nie chodzi o to, aby zanegować własne osiągnięcia lub wartość, ale o utrzymanie zdrowej perspektywy na siebie i swoje miejsce w świecie.

 

Interpretacja skromności w różnych kulturach

Skromność i słuchanie są wartościami, które są cenione na całym świecie, ale sposób ich interpretacji i wyrażania może się znacznie różnić w zależności od kultury. Oto jak niektóre kultury postrzegają te cechy:

Zachodnie Kultury (np. Stany Zjednoczone, Europa Zachodnia)

Skromność: W kulturach zachodnich skromność często jest postrzegana jako cnota, ale może być również interpretowana jako brak pewności siebie, szczególnie w kontekstach zawodowych, gdzie asertywność i wyraźne wyrażanie własnych osiągnięć są wysoko cenione.

Słuchanie: Aktywne słuchanie jest uważane za ważną umiejętność komunikacyjną, zwłaszcza w biznesie i terapii. Promuje się empatię i zrozumienie, ale często równie ważne jest wyrażanie własnych opinii.

Wschodnioazjatyckie Kultury (np. Japonia, Korea)

Skromność: W kulturach wschodnioazjatyckich skromność jest głęboko zakorzeniona w społeczeństwie. Wyrażanie pokory, nawet w obliczu osobistych osiągnięć, jest bardzo cenione. Często występuje silne unikanie wyróżniania się lub dominowania nad innymi.

Słuchanie: Słuchanie, szczególnie starszych lub wyższych rangą, jest kluczową częścią kultury. Szacunek wyrażany jest przez cierpliwe i uważne słuchanie, często bez przerwania.

Kultury Bliskiego Wschodu (np. Zjednoczone Emiraty Arabskie, Iran)

Skromność: Skromność jest często łączona z religijnymi i społecznymi normami. Oczekuje się, że osoby będą wyrażać pokorę, szczególnie w kontekście sukcesu i bogactwa.

Słuchanie: Wysokie wartości przykłada się do gościnności i szacunku, co obejmuje uważne słuchanie gości i starszych. Dialog i rozmowa są ważne w utrzymaniu relacji społecznych.

Indyjskie i Południowoazjatyckie Kultury (np. Indie, Pakistan)

Skromność: Skromność często jest postrzegana jako cecha moralna, związana z duchowością i pokorą. Pokazywanie skromności w relacjach społecznych i rodzinnych jest cenione.

Słuchanie: Słuchanie starszych i osób wyżej w hierarchii społecznej jest ważną częścią kultury. Tradycyjnie oczekuje się poszanowania autorytetu i starszych przez uważne słuchanie ich rad i opinii.

Afrykańskie Kultury (np. Nigeria, Kenia)

Skromność: W wielu afrykańskich kulturach skromność jest postrzegana jako kluczowy element pokazujący szacunek dla społeczności i tradycji. Często wiąże się z umiejętnością bycia częścią wspólnoty, nie dominując nad nią.

Słuchanie: Słuchanie, szczególnie starszych i przywódców społeczności, jest bardzo ważne. W afrykańskich społecznościach często kładzie się duży nacisk na opowieści ustne i przekazywanie wiedzy poprzez rozmowę.

Latynoamerykańskie Kultury (np. Brazylia, Meksyk)

Skromność: W kulturach latynoamerykańskich, gdzie często istnieje silna więź społeczna i rodzinna, skromność może być postrzegana jako sposób na utrzymanie harmonii i unikanie konfliktów.

Słuchanie: W tych kulturach ważna jest komunikacja interpersonalna, gdzie słuchanie jest równie ważne jak mówienie. Znaczenie przykłada się do rozmów i dzielenia się opowieściami jako formy budowania relacji.

Warto zauważyć, że te ogólne tendencje mogą się różnić w zależności od indywidualnych doświadczeń, środowiskowych czynników i osobistych wartości. W każdej kulturze znajdą się osoby, które odstają od tych ogólnych wzorców.

 

Pokora w komunikacji

Pokora w komunikacji to podejście, które skupia się na uznaniu i szacunku dla opinii, doświadczeń i wartości innych osób. Jest to kluczowy element efektywnej i szanującej komunikacji. Oto kilka aspektów pokory w komunikacji:

1. Uznawanie Wartości Innych Opinii

Słuchanie z zamiarem zrozumienia: To oznacza aktywne i uważne słuchanie, mające na celu zrozumienie perspektywy innej osoby, a nie tylko reagowanie lub przygotowywanie własnej odpowiedzi.

Unikanie przerwania: Pozwalanie innym na wyrażenie swoich myśli bez przerywania jest wyrazem szacunku i pokory.

2. Unikanie Dominacji

Równomierny udział w rozmowie: Pokora w komunikacji oznacza dawanie innym równie dużo miejsca do wyrażania się, co sobie samemu.

Wystrzeganie się narzucania swoich opinii: Chociaż ważne jest wyrażanie własnych przekonań, pokora polega na rozmowie, a nie monologu.

3. Otwartość na Inne Perspektywy

Akceptacja różnych punktów widzenia: Pokora w komunikacji wiąże się z uznaniem, że własne poglądy nie są jedynymi słusznymi.

Gotowość do zmiany zdania: Bycie otwartym na nowe informacje i gotowość do przemyślenia lub zmiany własnych opinii, gdy dowody wskazują na to, że jest to stosowne.

4. Szacunek i Empatia

Zrozumienie emocji i perspektyw innych: Empatyczne podejście do komunikacji, które bierze pod uwagę uczucia i doświadczenia innych.

5. Autentyczność i Skromne Wyrażanie Siebie

Bycie autentycznym i uczciwym: Pokora nie oznacza fałszywej skromności czy ukrywania swoich osiągnięć; chodzi raczej o to, aby przedstawiać je w sposób uczciwy i umiarkowany.

6. Uznawanie Własnych Ograniczeń

Przyznawanie się do błędów: Pokora w komunikacji oznacza zdolność do przyznania się do własnych błędów i niedoskonałości.

Zrozumienie, że nie zawsze ma się rację: Uznawanie, że nie ma się monopolu na prawdę i że każdy może się mylić.

Praktykowanie pokory w komunikacji wymaga świadomego wysiłku i czasami może być wyzwaniem, zwłaszcza w sytuacjach konfliktowych lub gdy emocje biorą górę. Jednak rozwijanie tej umiejętności prowadzi do bardziej szanujących, otwartych i konstruktywnych relacji zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym.

 

Relacje poprzez szacunek

Rozwijanie relacji poprzez szacunek jest kluczowym elementem skutecznej komunikacji i budowania trwałych, pozytywnych związków. Szacunek to nie tylko unikanie negatywnych zachowań, ale aktywne demonstrowanie uznania i wartościowania drugiej osoby. Oto kilka sposobów na rozwijanie relacji poprzez szacunek:

1. Uważne Słuchanie

Praktykuj aktywne słuchanie: Skup się na tym, co mówi druga osoba, unikając przerywania i dawania nieproszonych rad. Pokazuj, że zależy ci na zrozumieniu ich perspektywy.

Empatia: Staraj się zrozumieć uczucia i doświadczenia innych, stawiając się w ich sytuacji.

2. Uznawanie i Docenianie

Wypowiadaj słowa uznania: Regularnie wyrażaj wdzięczność i docenianie za to, co robią inni, zarówno w małych, jak i dużych sprawach.

Rozpoznawaj i szanuj wkład innych: Uznaj wysiłki i osiągnięcia innych, nawet jeśli są różne od twoich.

3. Szanowanie Granic i Indywidualności

Zrozumienie i szanowanie granic: Każdy ma swoje granice i potrzeby prywatności, które należy szanować.

Akceptacja różnic: Szanuj różnice w opinii, stylu życia, kulturze i doświadczeniach.

4. Otwartość i Uczciwość

Bycie otwartym i szczerym: Komunikuj swoje myśli i uczucia w sposób jasny, ale delikatny.

Unikaj fałszywości: Autentyczność wzmacnia zaufanie i pokazuje, że cenisz prawdziwe relacje.

5. Konstruktywna Komunikacja

Zachowuj pozytywny ton: Nawet w trudnych rozmowach staraj się zachować konstruktywny, pozytywny ton.

Rozwiązywanie konfliktów w sposób szanujący: Stosuj techniki rozwiązywania konfliktów, które pozwalają obu stronom wyrazić swoje opinie i pracować nad wspólnym rozwiązaniem.

6. Uczciwe Przyznawanie się do Błędów

Przyznawaj się do błędów: Gdy popełnisz błąd, przyznaj się do niego i zaoferuj naprawienie sytuacji.

Uczenie się z błędów: Traktuj błędy jako szansę na rozwój i poprawę relacji.

7. Wspieranie i Zachęcanie

Pomagaj innym w ich rozwoju: Zachęcaj innych do osiągania ich celów i rozwijania umiejętności.

Bądź dostępny: Pokazuj, że jesteś gotów pomóc i wesprzeć, gdy tego potrzebują.

 

Umiarkowanie w wyrażaniu siebie

Umiarkowanie w wyrażaniu siebie to umiejętność komunikowania własnych przekonań, emocji i osiągnięć w sposób zrównoważony i taktowny. Jest to ważny aspekt efektywnej i szanującej komunikacji, który pozwala na budowanie harmonijnych relacji, nie naruszając przy tym komfortu innych. Oto kilka kluczowych zasad umiarkowania w wyrażaniu siebie:

1. Zrównoważone Dzielnie się Osiągnięciami

Unikaj przesadnego chwalenia się: Prezentuj swoje sukcesy w sposób skromny, unikając nadmiernego podkreślania własnych osiągnięć.

Uznawaj wkład innych: Gdy mówisz o swoich sukcesach, pamiętaj, aby wspomnieć o wkładzie innych osób.

2. Takt w Komunikacji

Dostosowywanie przekazu do sytuacji: Wybieraj odpowiedni czas i miejsce do dzielenia się osobistymi informacjami lub osiągnięciami.

Zachowanie dyplomacji: Wyrażaj swoje opinie w sposób, który szanuje uczucia innych i unika niepotrzebnych konfrontacji.

3. Samoświadomość i Samoregulacja

Rozpoznawanie własnych emocji: Bądź świadomy swoich emocji i tego, jak mogą wpływać na twoje zachowanie i komunikację.

Kontrolowanie impulsów: Przed wyrażeniem emocji lub reagowaniem, zastanów się nad konsekwencjami swoich słów.

4. Szanowanie Granic Innych

Zrozumienie granic interpersonalnych: Uważaj, aby nie naruszać prywatności innych poprzez nadmierne dzielenie się informacjami.

Zachowanie odpowiedniej dyskrecji: Delikatnie i z rozwagą podejmuj tematy, które mogą być osobiste lub wrażliwe dla innych.

5. Wzajemność w Komunikacji

Dawanie innym przestrzeni do wyrażania się: Zapewniaj innym równą szansę na wyrażenie swoich myśli i uczuć.

Aktywne słuchanie: Pokaż, że jesteś równie zaangażowany w słuchanie, co w mówienie.

6. Odpowiedzialne Używanie Języka

Wybór słów: Używaj języka, który jest odpowiedni dla sytuacji i słuchaczy, unikając niepotrzebnie agresywnych lub prowokacyjnych sformułowań.

Konstruktywna krytyka: Gdy wyrażasz krytykę, rób to w sposób konstruktywny, skupiając się na zachowaniach, a nie na osobie.

7. Opanowanie i Spokój

Zachowanie spokoju w konfliktach: Staraj się zachować spokój i opanowanie, nawet w trudnych lub stresujących sytuacjach.

Unikanie reakcji emocjonalnych: Staraj się nie odpowiadać gniewem lub frustracją, ale podejdź do sytuacji w sposób przemyślany.

Umiarkowanie w wyrażaniu siebie to nie tylko umiejętność kontrolowania swoich słów i emocji, ale również zdolność do bycia świadomym wpływu, jaki twoja komunikacja ma na innych. To klucz do budowania szanujących i trwałych relacji w każdym aspekcie życia.

 

Rodzaje pytań

Jak widać jest ogromna różnica między słuchaniem, a słyszeniem. Jasne, możesz słyszeć wszystko co ktoś mówi i nawet to powtórzyć, ale zrozumienie tego z emocjonalnym aspektem to całkiem co innego.

Zadam Ci teraz kilka pytań:

- czy ostatni raz jak rozmawiałeś / rozmawiałaś z kimś przez telefon zdarzyło Ci się w tym samym czasie pisać maila lub robić co innego?

- czujesz się niekomfortowo z ciszą podczas rozmów?

- słuchając drugiej osoby zaczynasz się denerwować?

- jeśli masz coś istotnego (według Ciebie) do powiedzenia to przerywasz drugiej osobie i zaczynasz opowiadać?

- słuchając zastanawiasz się co powiedzieć drugiej osobie?

 

Jeśli na te pytania odpowiedziałeś twierdząco to wiedz, że coś się dzieje.

Słuchanie to nie tylko słyszenie drugiej osoby, to wyłączenie się ze świata na około i zajęcie tylko tą osobą z którą rozmawiamy, poświęcenie jej uwagi. Chodzi o to, że człowiek pragnie czuć się doceniony, daj drugiej osobie ten szacunek i doceń ją, a zobaczysz ponadprzeciętne efekty.

Kluczem do udanej rozmowy jest zadawanie odpowiednich pytań. Istnieją pytania otwarte oraz zamknięte.

Pytania otwarte typu: jak czujesz się z tą sytuacją?

Pytanie zamknięte typu: czy jest Ci źle z tą sytuacją?

 

Różne rodzaje pytań służą różnym celom w komunikacji:

1. Podstawowe

Cechy: Te pytania są proste i bezpośrednie, służą do pozyskania konkretnych, podstawowych informacji.

Przykłady: "Jaki jest dzisiaj dzień?" lub "Ile masz lat?"

Zastosowanie: Używane do szybkiego pozyskiwania faktów lub wprowadzenia w temat.

2. Wymagające Rozwinięcia

Cechy: Pytania te wymagają bardziej rozbudowanych odpowiedzi, zachęcając rozmówcę do udzielenia szczegółowych informacji i refleksji.

Przykłady: "Jakie były twoje wrażenia z ostatniej konferencji?" lub "Możesz opowiedzieć więcej o swoim projekcie?"

Zastosowanie: Umożliwiają głębsze zrozumienie tematu i pobudzają do dyskusji.

3. Oceniające

Cechy: Służą do oceny sytuacji, osoby lub idei; często mają subiektywny charakter.

Przykłady: "Jak oceniasz swoje ostatnie wyniki w pracy?" lub "Co myślisz o aktualnej polityce gospodarczej?"

Zastosowanie: Pozwalają na zrozumienie opinii i postaw rozmówcy.

4. Merytoryczne

Cechy: Skupione na konkretnych, często technicznych lub specjalistycznych aspektach tematu.

Przykłady: "Jakie technologie zostały wykorzystane w tym projekcie?" lub "Jakie są kroki procesu decyzyjnego w twojej firmie?"

Zastosowanie: Używane do uzyskania specjalistycznych informacji lub szczegółowych danych.

5. Przyczynowe

Cechy: Dotyczą przyczyn i skutków; pytają o powody stojące za określonymi zdarzeniami lub decyzjami.

Przykłady: "Dlaczego zdecydowałeś się zmienić pracę?" lub "Jaki wpływ miała ta decyzja na wyniki firmy?"

Zastosowanie: Pozwalają na zrozumienie tła i motywacji stojących za konkretnymi działaniami.

6. Oparte na Wartościach

Cechy: Dotyczą osobistych wartości, przekonań, etyki i norm.

Przykłady: "Jakie wartości są dla ciebie najważniejsze w życiu?" lub "Co sądzisz o znaczeniu etyki w biznesie?"

Zastosowanie: Pozwalają na zrozumienie głębszych przekonań rozmówcy i tego, co kieruje jego postępowaniem.

Każdy z tych rodzajów pytań ma swoje unikalne zastosowanie i może być używany w różnych kontekstach komunikacyjnych, w zależności od celu rozmowy i potrzebnych informacji. Dobór odpowiedniego typu pytania może znacząco wpłynąć na jakość i efektywność komunikacji.

 

 

Podsumowując kluczowe punkty naszej dyskusji:

Różne Rodzaje Pytań: Omówiliśmy sześć głównych rodzajów pytań - podstawowe, wymagające rozwinięcia, oceniające, merytoryczne, przyczynowe oraz oparte na wartościach. Każdy z tych typów ma swoje unikalne zastosowanie i przyczynia się do różnych aspektów komunikacji.

Pokora w Słuchaniu: Znaczenie pokory w słuchaniu polega na uznawaniu różnorodności perspektyw, minimalizowaniu wpływu ego, szanowaniu opinii innych i gotowości do zmiany zdania w obliczu nowych informacji.

Umiarkowanie w Wyrażaniu Siebie: Podkreśliliśmy wagę umiarkowania w komunikacji, co obejmuje zrównoważone dzielenie się osiągnięciami, takt, samoświadomość, szanowanie granic innych, odpowiedzialne używanie języka i zachowanie spokoju.

Rozwijanie Relacji przez Szacunek: Szacunek w relacjach wymaga uważnego słuchania, doceniania innych, szanowania granic, uczciwości, konstruktywnej komunikacji, przyznawania się do błędów oraz wspierania innych.

Te punkty podkreślają znaczenie efektywnej komunikacji, która opiera się na szacunku, pokorze, odpowiedzialności i zrozumieniu. Praktykowanie tych zasad może prowadzić do głębszych i bardziej satysfakcjonujących relacji zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym.

 

Zbliżamy się do końca tego odcinka i mam nadzieję, że informacje te były pomocne i dadzą inspirację do dalszego rozwoju umiejętności komunikacyjnych. Pamiętajcie, że efektywna komunikacja to ciągły proces nauki i adaptacji. Zachęcam do eksperymentowania z różnymi rodzajami pytań i praktykowania pokory, umiarkowania oraz szacunku w codziennych interakcjach. Do zobaczenia w kolejnych odcinkach, cześć!